Loading
Even geduld a.u.b. het magazine wordt geladen...

Op zoek naar de échte verbinding

Een eigen houtdraaierij voor Abel

Abel woont in een kleinschalige wooneenheid van Sterk Huis. Hij heeft een droom: houtdraaier worden, net als zijn vader en opa uit Eritrea. Maar waar begin je in een land waar houtdraaien een verdwijnend vak is, waar je de taal nog niet goed spreekt en mensen niet kent? Dan hoop je dat er iemand naast je gaat staan en met je meeloopt richting je doel. Abel had dat geluk. Inmiddels werkt hij vol trots in zijn eigen houtdraaierij.

We ontmoeten Abel op een zaterdagmiddag in de houtdraaierij. Veel tijd om te praten heeft hij niet, want hij wil nog veel ideeën uitwerken. Op de grond ligt een grote berg zaagsel. Op tafel staat zijn werk uitgestald: een houten kelk, appel, kerstboompje en nog veel meer bijzondere creaties. Alles tot in detail afgewerkt. Een natuurtalent, zo wordt Abel al genoemd in de wereld van houtdraaiers. Een verlegen lach verschijnt op zijn gezicht. “Het is niet zo moeilijk”, zegt hij bescheiden. “Dit werk maakt me blij. Het is wat mijn familie ook doet. Later ga ik meubels maken, zoals kasten.” Dan verdwijnt hij weer achter de draaibank, geen tijd te verliezen.

Verbinder

Een van de mensen die dicht bij jongeren als Abel staat, écht verbinding met ze maakt en ze niet zomaar loslaat, is Margo Remie. Dit doet ze vanuit haar werk, maar nog meer vanuit haar eigen persoon, haar eigen idealen. Trouw en vasthoudend als ze is. Margo werkte tien jaar bij De Bocht. Inmiddels is ze fotograaf (onder andere voor Sterk Huis) en projectleider KunstkameradenYou! van Stichting de Cultuurkantine.

Stichting Jeugd en Jongerenwerk

Na haar studie Sociale Pedagogiek begon Margo op 23-jarige leeftijd als jongerenopbouwwerker bij Stichting Jeugd en Jongerenwerk Udenhout, het dorp waar ze zelf ook opgroeide. Daar richtte ze zich op kinderen, tieners en jongeren en startte ze een sociaal vernieuwingsproject voor de Marokkaanse gemeenschap. Margo blikt terug: “Ik stuurde de gehele vrijwilligersorganisatie aan, organiseerde sociaal-culturele activiteiten en bood ondersteuning op het gebied van persoonlijke ontwikkeling.”

De Bocht

In 1999 nam Margo afscheid bij Stichting Jeugd en Jongerenwerk. Haar zoon Krije werd geboren, voor wie ze een sabbatical nam. “Ik woonde toen in Goirle en fietste vaak langs De Bocht aan de Tilburgseweg. Die organisatie trok mijn aandacht. Er was een soort van weten: ooit gebeurt er hier nog iets tussen ‘ons’. Toen een vacature voor oproepkracht receptioniste verscheen, greep ik mijn kans.” Margo werd aangenomen en groeide uiteindelijk, na een post-hbo-opleiding facilitair management in de zorg, door naar de functie facilitair manager.

Sociaal fotograaf

Na tien jaar stopte Margo noodgedwongen bij De Bocht. “Door een zeldzame rugafwijking werd het werk fysiek te belastend voor mij. Ik ging op zoek naar wat ik nog wél kon: fotograferen. Zo begon ik in 2009 als freelance fotograaf, met een focus op non-profitorganisaties, waaronder Sterk Huis. Het is een organisatie waar mijn hart ligt, waar ik de doelgroep ken en waar ik me makkelijk beweeg. Ik weet wanneer ik dichtbij mag komen en wanneer ik juist afstand moet houden. Als ‘sociaal fotograaf’ heb ik het oude met het nieuwe verbonden.”

Kunstkameraden

Margo betekent graag iets voor anderen. Toen ze in 2014 door Stichting de Cultuurkantine werd benaderd voor het project Kunstkameraden, twijfelde ze geen moment. Voor Kunstkameraden werkten tientallen kunstkoppels, bestaande uit een kunstenaar en een jongere, samen aan een kunstwerk. Margo werd als fotograaf gekoppeld aan Javanna. Samen doken ze de studio in, om tot een zelfportret van Javanna te komen. Dit werk is nog altijd te bewonderen in de welkomsthal van Sterk Huis.

 

Individuele aandacht

De weg naar het kunstwerk, was volgens Margo het meest waardevol bij Kunstkameraden. “Individuele aandacht: samen aan de waterkant perspectief tekenen, door de stad wandelen, graffiti bekijken, kopjes thee drinken en grapjes maken. Een Kunstkameraden-ervaring is voor jongeren heel bijzonder. In de jeugdzorg sjouwen zij vaak al jaren een papieren dossier met zich mee. Met Kunstkameraden maakten zij zelf een dossier 2.0: een kunstdossier.”

Bijzondere kunstervaring

In 2015 werd Margo gevraagd als projectleider van Kunstkameraden Tilburg. “Een eer! We zijn ons toen ook gaan richten op jonge vluchtelingen. Met steun van onze partners − waaronder de gemeente Tilburg, Sterk Huis, het COA, Schakelcollege en alle kunstenaars − konden we enorm doorpakken.

Inmiddels is de naam veranderd in KunstkameradenYou! en hebben we zelfs een eigen atelier in het Drögepand naast het TextielMuseum. Daar kunnen we nóg meer jongeren een bijzondere kunstervaring bieden. Dit heeft in 2018/2019 geleid tot een eigen expositie op het Panormadeck van het TextielMuseum, ter gelegenheid van de tentoonstelling Cultural Threads.”

Nalatenschap: een houtdraaierij

En zo komen we weer terug bij Abel, die samen met kunstenaar Ad Roefs een moderne stoel maakte voor Cultural Threads. Margo: “Abel vertelde dat hij houtdraaier wil worden. Ad heeft hem toen in contact gebracht met hobbyhoutdraaier Adrie Bezemer. Adrie zag meteen: Abel heeft talent. Enthousiast schreef hij een verhaal over de jonge houtdraaier in een vakblad. Dit bleef niet onopgemerkt in een dorpje nabij Utrecht. Daar woonde een ongeneeslijk zieke man, Ton de Keijzer, die zo ontroerd raakte door het verhaal dat hij besloot zijn hele houtdraaierij inclusief beitels, lintzaag, stofafzuiging en bijbehorende gereedschappen na te laten aan Abel.”

Dit doet ertoe!

De houtdraaierij heeft inmiddels, mede dankzij Margo’s organisatorisch talent en de bijzondere betrokkenheid van Ad, een plek in het KunstkameradenYou!-atelier. Daar geeft Adrie, met Abel als assistent, workshops aan meer jongeren die gevoel hebben voor houtdraaien. Margo: “In dit verhaal komt echt alles samen. Dít doet ertoe, dít heeft betekenis.” Ook Adrie is dankbaar: “Abel heeft gouden handen. Hij staat met zoveel passie en talent te draaien. Het is jammer dat Ton dit niet meer heeft meegemaakt, maar we houden zijn familie op de hoogte van alle ontwikkelingen die voortkomen uit zijn prachtige schenking. Dit is waar wij, de oude garde, altijd op hebben gehoopt: dat we op een dag ons vak konden doorgeven aan de nieuwe generatie. Aan deze jongeren met een droom.”

“Abel was gevlucht, omdat hij anders de rest van zijn leven in dienst moest vechten. Met tomeloze inzet ging hij aan de slag in de houtdraaierij. Wat een ochtend. Geweldig wat deze jongen in een paar uurtjes leerde. De bijzettafel was in drie uur klaar. Zouden we dan toch de jeugd aan het draaien krijgen?”

Lovende woorden van hobbyhoutdraaier Adrie Bezemer in vakblad AktieRadius.


5/18
1. Cover
2. Inhoudsopgave STERK 5
3. Voorwoord
4. Moeder-dochter-brief
5. Een eigen houtdraaierij voor Abel
6. Hulp accepteren is het allermoeilijkste
7. Samen de carrousel stoppen
8. Zeg het met bloemen
9. Dromen in vervulling
10. “Elke dag is een mooie, nieuwe uitdaging”
11. Meating restaurant
12. Interview Hajar
13. Van negatief verleden naar positieve toekomst
14. Programma Smart Start
15. Sterker voor de toekomst
16. Over vroeger, tante en pa ...
17. Een bijzonder avontuur in Zuid-Korea
18. Vrienden van Sterk Huis 5