Het afgelopen jaar heeft opnieuw laten zien hoe belangrijk sterke netwerken zijn in ons werk. In een veranderende maatschappij, waarin complexe problemen steeds meer samenwerking vragen, blijft onze inzet voor veiligheid en ondersteuning onverminderd nodig. We werken in een vak dat we het liefst overbodig zouden maken, maar de realiteit laat zien dat opvang en hulpverlening – of het nu gaat om vrouwenopvang, jeugdhulp of andere vormen van ondersteuning – onmisbaar blijven.

Tegelijkertijd zien we verschuivingen in verantwoordelijkheden. Waar we altijd sterk hebben ingezet op acute opvang (Pijler 1), wordt de overgang naar duurzame oplossingen en zelfredzaamheid (Pijler 2) belangrijker dan ooit. Met minder middelen, maar een groeiende vraag naar hulp, moeten we samen met onze partners in zorg en beleid slimme en effectieve wegen vinden om mensen te ondersteunen.